ارتقاء تربیت (بازی)
سلسله نشست های تربیتی
جلسه 5
بازی
بحث به اینجا رسید که وظیفه پدر و مادر باغبانی و آماده کردن محیط است برای شکوفایی فرزند و پدر و مادر دخالت حد اکثری در تربیت ندارد بلکه این خود فرزند هست که مسیر رشد را طی می کند.
یکی از موضوعات مهمی که عنوان کردیم برای کودکان زیر 7 سال، بازی است.
بازی یکی از نیازهای بچه نیست بلکه بازی همه زندگی بچه هست. بچه همه اتفاقات زندگی را بازی می بیند. نگاه بزرگترا به بازی اینست که بعد اتجام یک زمان کاری برای رفع خستگی مثلا وقتی را به بازی بگذراند ولی در نگاه بچه ها بازی همه زندگیشون هست.این تفاوت نگاه نباید بین ما و یچه ها فاصله بیندازد پس نگاه ما به بازی باید تغییر کند.باید این را به عنوان یک اصل بپذیریم که بچه کارش خرابکاریست. اگر ما توانایی انعطاف دنیای خودرا نداشته باشیم با فرزندان خود به مشکل بر می خوریم .برای آنکه بچه ها با بازی رشد کنند لازمه اش اینست که از نگاه بچه دنیای آن ها به همه امور نگاه کنیم..
بازی کردن نیاز به اسباب بازی دارد. طبیعت اولین وسیله بازی کودک است نه اسباب بازی های رایج در مغازه ها. منظور از وسایل محیط هر آنچه در منزل و اطراف ما وجود دارد. می باشد. همین فرایند و انتخابات روزمره( لباس شستن، گرد گیری کردن و ……)
یکی از محیط های دوست داشتنی بچه ها آشپزخانه است.. گشتن تو کابینت برا بچه ها لذت بخش است پس محیط را برایش فراهم کنید . شکستنی ها را بالا یگذارید و ظروف نشکن را در دسترس بچه قرار دهید .پدر و مادری موفق است که همه اتفاقات معمولی زندگی را به بازی تبدیل کند.
ادامه دارد…